Link do udostępnienia: https://hanglberger-manfred.de/pl-saekularisierung-loesung.htm

HOME

Propozycja kościelnego uzdrowienia świata zdominowanego przez kapitalizm i sekularyzację

Ponieważ wiele ludzi w dobie kapitalizmu zredukowało obraz ludzkiej egzystencji do zaspokojenia potrzeb mających na celu osiągnięcie maksymalnego zysku, to zaprzestano się interesować możliwością uzdrowienia świata przy pomocy i oparciu o wiarę chrześcijańską:

(1) W części młodych ludzi tkwi potencjał zainteresowania ich spirytualną stroną życia. Znajdują się oni w przełomowej fazie życia wewnętrznego i stawiają pytania dotyczące sensu i istotnych wartości życia.

To właśnie tutaj pojawia się możliwość zaofiarowania młodym ludziom pomocy w ich poszukiwaniach własnej drogi w dążeniu do oryginalności i uniezależnienia się od rodziców z jednoczesną potrzebą utrzymania z nimi kontaktu, poprzez popularyzację chrześcijańskiego obrazu człowieka oraz chrześcijańskiej duchowości.

Niestety nie istnieje w Kościele nauka wiary polaryzującej z naukowym rozumieniem emocjonalnej karuzeli uczuć, których szczególnie często doświadczają młodzi ludzie. Nie ma w nauce Kościoła odpowiedzialnego  podejścia do tych doznań. Jak dotąd brak chrześcijańskiemu myśleniu psychologicznego dostrzegania psychicznych wypierań i projekcji, które istotnie prowadzą do powstawania konfliktów międzyludzkich.

Dlatego też po części całkowicie przestarzała oferta Kościoła jest raczej odpychająca niż atrakcyjna dla większości młodych ludzi.

(2) Poza tym należy dostrzegać ludzkie cierpienie i proponować zarówno praktyczną (opartą na wiedzy) jak i duchową pomoc, która odpowiada chrześcijańskiemu światopoglądowi. Jednym z najważniejszych zadań przywódców Kościoła poszczególnych krajów czy kręgów kulturowych jest zatem dostrzeganie istotnego cierpienia ludzi tam żyjących i odpowiednie skorygowanie zbawczej oferty wiary. Oczywiście taka oferta musi być opracowana w ramach stałego z nimi dialogu.

Ponieważ w różnych kulturach cierpienia te mogą mieć odmienną intensywność, hierarchię jak i zasięg, konieczne jest dostosowanie organizacyjnych form Kościoła, kształtu liturgii, duchowości i głoszenia wartości chrześcijańskich w taki sposób, aby jak najskuteczniej rozwijały w duchu chrześcijańskim podstawowe wartości wiary chrześcijńskiej, to znaczy człowieczeństwo, odpowiedzialność społeczną i zrównoważony rozwój świata. Ta odmienność formy cierpienia w różnych kręgach kulturowych może zatem wymagać odmienności struktur kościelnych, kultury modlitwy jak i stylu liturgii, aby każda z nich była w stanie urzeczywistnić podstawowe prawdy wiary.

Jeśli na przykład w Europie wielu ludzi doświadcza najgłębszego bólu psychicznego i bezsilności w sferze rodzinnej i innych relacja międzyludzkich, to dla obrazu Kościoła i wiary chrześcijańskiej jest rzeczą negatywną, jeśli Kościół nie ma dla tej sfery cierpienia do zaofiarowania współczesnej doktryny wiary i współczesnej kultury modlitwy.

(3) Szczególnie w rozwiniętych społeczeństwach demokratycznych, w których otwarty dialog, współdecydowanie i równość mężczyzn i kobiet należą do codziennych wartości życia, autorytarne struktury kościelne i wykluczanie kobiet z urzędów oraz separowanie ich od podejmowania ważnych decyzji, paraliżują głoszenie i wiarygodność „Dobrej Nowiny”.

Oczywiście reformy w tej dziedzinie, które stanowiłyby tylko dostosowanie się do wartości już społecznie praktykowanych, nie uczynią Kościoła „solą ziemi” i „światłem na górze”, lecz usuną jedynie irytację i blokady.

Swoje pozytywne oddziaływanie Kościół może raczej odzyskać poprzez uporanie się z sekularyzacją w głoszeniu i urzeczywistnianiu polaryzującej wizji świata i życia.

Propozycje dotyczące rozwiązania problemu sekularyzacji:

1. Kościół powinien badać i opisywać historyczny rozwój jednostronnej racjonalizacji sekularyzacji przyznając się do winy nadużyć.

2. Kościół powinien poprawnie zrozumianą misję sekularyzacji, która jest zawarta w Biblii i w doktrynie nauki kościoła, zrozumiale sformułować dla poszczególnych dziedzin życia, ją rozpowszechnić i urzeczywistnić.

3. Kościół powinien zaprezentować dziedziny, w których udało mu się już pozytywnie zrealizować misję sekularyzacji:

- Formułowanie i ciągła aktualizacja „Katolickich nauk społecznych”.

- Nowa otwartość na świat („Aggiornamento”, „Gaudium et Spes”) w tekstach II. Soboru Watykańkiego.

- Proklamowanie encykliki środowiska „Laudato si”, która przede wszystkim znów formułuje spirytualny pogląd na świat oraz zawiera praktyczne impulsy odpowiedzialności za niego.

- Obrona godności ludzkiej, praw człowieka i demokracji przez Kościół.

4. Kościół powinien usuwać deficyty misji sekularyzacyjnej:

- Naukowa i duchowa interpretacja świata:
Dzisiejszy naukowy obraz świata powinien być tak sformułowany, aby w jego otwartości było miejsce dla duchowego światopoglądu: w tym celu należy przedstawić całościowe polarne spojrzenie na współczesny świat i zaprezentować konkretne duchowe możliwości dotarcia do niego. To byłoby szczególnie ważne w treści katechezy przygotowującej do bierzmowania.
Wyjaśnione też muszą być podstawowe pytania, jak np. można sobie wyobrazić potrzebę zbawienia człowieka na tle wiedzy o ewolucji wszystkiego, co żyje.

- Naukowa i duchowa interpretacja życia:
Psychiczne procesy dojrzewania i uzdrawiania, ich blokady i duchowe wymiary powinne być opisane. W tym celu należałoby opracować szczegółową doktrynę wiary w ciągłym dialogu z psychologią i wypracować odpowiednie rytuały pomocne w okresach życiowych przełomów i kryzysów.

5. Dopasować spirytualne teksty:

- Teksty liturgiczne i kościelna kultura modlitw powinne być w obliczu dewaluacyjnego określania świata („Dolina łez”??) i obliczu fałszywego rozumienia autorytetu („Bóg rządzi”??) na nowo zanalizowane i co za tym idzie, zmienione.

- Zaktualizowana doktryna wiary – przede wszystkim w zakresie interpretacji świata i życia – powinna zostać zintegrowana w liturgiczne rytuały i modlitwy.

6. Rozumienie autorytetu i struktur kościelnych:

Jednostronna racjonalizacja sekularyzacji była reakcją na kościelne nadużycie władzy.

Dlatego władze kościelne powinne sformułować teorię nauki wiary na temat „Rozumienie teorii i praktyki autorytetu – w oparciu o słowa i czyny Jezusa”.

Na tej podstawie powinno się dokonać analizy zmian w strukturze Kościoła, gdyż jego obecne struktury nadal umożliwiają nadużywanie władzy.

7. Duchowa rehabilitacja poprzez „Kościelne dni żalu”:

Kościół powinien wprowadzić obchodzony co roku dzień żalu, aby dokładnie rozliczyć się z przeszłością.

Problem sekularyzacji powstał w Europie i cała Europa jest w dramatyczny sposób tym zagadnieniem obciążona, więc tę kwestię powinno się opracować na europejskim synodzie. Nieodpowiedzialnością i zdradą wiary chrześcijańskiej oraz misji kształtowania obrazu świata byłoby, gdyby w końcu tym problemem się zdecydowanie nie zajęto.

Manfred Hanglberger (www.hanglberger-manfred.de )

Link do udostępnienia: https://hanglberger-manfred.de/pl-saekularisierung-loesung.htm

>>> Inne teksty w języku polskim

HOME