|
LINK do udostępnienia: https://www.hanglberger-manfred.de/pl-spiritualitaet.htm
|
|
Duchowość - co to jest?
Duchowość to kultura ducha i duszy >> szukanie, >> odkrywanie i >> kultywowanie relacji dla rzeczywistości duchowo-transcendentnej. Chrześcijanie i wielu innych ludzi religijnych rozumieją tę rzeczywistość jako osobowy odpowiednik, który nazywają Bogiem. Uważają, że są przez niego w pełni i fundamentalnie afirmowani, wiedzą, że są przez niego otoczeni i dotknięci w swoim wnętrzu; ich relacja z nim daje im głębokie poczucie sensu i wartości ich istnienia. To daje im bezpieczeństwo, wewnętrzne wsparcie i przekazuje głębokie prawo do życia i istnienia. Od niego doświadczają "tak" dla całej historii swojego życia, w której zawarte są jasne i ciemne strony ich bytu, jak również wszystkie nastroje i uczucia. W tej relacji doświadczają wolności od lęku, dzięki której nie muszą niczego tłumić ani ukrywać, a raczej pomaga im ona spojrzeć na siebie szczerze i w pełni. Doświadczają Boga jako tego, który wzywa ich do uczciwego spojrzenia na sieć ich rzeczywistości relacyjnej z ludźmi bliskimi i dalekimi, ze zwierzętami i innymi stworzeniami, z elementami przyrody, a także z samym sobą, tajemnicą i źródłem całej rzeczywistości, który działa za wszystkim i który łączy wszystko jedno z drugim w głębi bytu. Doświadczają tego jako "boskiej miłości". A wierzący ludzie są przekonani, że w każdym człowieku jest wielki głód tej globalnej, wielowymiarowej miłości.
Taka duchowość, takie doświadczenie bycia "kochanym przez Boga" niesie ze sobą duchową wiedzę, że Bóg zasadniczo ma wobec nas dobre intencje i chce nam pomóc we wszystkich naszych problemach i troskach - ale w sensie "pomóż nam pomóc sobie". Nie uwalnia nas od naszych problemów, nie ubezwłasnowolnia, ale pomaga nam je rozwiązywać i żyć z nimi w taki sposób, że nie paraliżują nas, ale stają się dla nas błogosławieństwem. Chrześcijanie widzą w przesłaniu Jezusa obraz Boga, który chce nam pomóc także w naszych problemach z winą - nie w sposób karzący, ale w sposób uzdrawiający - który nie usuwa konsekwencji naszych złych czynów, ale pomaga nam je ponieść i wziąć za nie odpowiedzialność. Jest to jedno z centralnych stwierdzeń Ewangelii, że Bóg kocha nas również jako "grzeszników" i pomaga nam zaakceptować siebie na nowo - pomimo naszej winy - oraz potwierdzić nasze życie i kształtować je w sposób odpowiedzialny i korzystny dla nas samych, naszych bliźnich i całego stworzenia. |
|
Duchowość, przede wszystkim, ma następujące cele >> Zaufać życiu, postrzegać życie jako cenne mimo tak wielu cierpień, rozumieć życie w różnorodności jego etapów rozwoju i różnych stanów ducha jako jedność, jako coś kompletnego, co dał mi Bóg. >> Świadome postrzeganie i akceptowanie przemijalności formy zewnętrznej, fizycznej formy istnienia, akceptowanie i znoszenie lęku przed przemijalnością. Doświadczanie siebie postrzeganego, afirmowanego i kochanego (przez Boga). >>
Dostrzeganie i
afirmowanie swojego ciała i duszy z różnorodnością i
kontrastem uczuć i nastrojów. >> Być u siebie w domu wspólnoty ludzkiej; pielęgnowanie relacji zaufania, więzi i solidarności z innymi. Rozwijanie kultury troski o los innych, a także kultury komunikowania się z innymi. >> Być u siebie w domu wielkiej matki natury, szanowanie innych istot jako współmieszkańców tego domu i dobre ich traktowanie. >> Być u siebie w domu czasu, historii moich przodków, mojego narodu, ludzkości. Czuć się związanym z losem moich rodziców i dziadków, szanować ich drogę i decyzje oraz kształtować swoje życie jako coś nowego na fundamencie przeszłości.
Manfred Hanglberger (www.hanglberger-manfred.de)
Przetłumaczone przez: Alessio Baldi
LINK do udostępnienia: https://www.hanglberger-manfred.de/pl-spiritualitaet.htm
|
|
>> Dom |
|
>> Duchowość i wymiary miłości |
